နာဂပူအလွ တုမရတဲ့ အိႏၵိိယနိဳင္ငံ

အလွအပတရားေတြဟာ လူေတြအတြက္ ပါသာဒ ျဖစ္ေလာက္သည္မိႈ႕ ရုပ္အလွေတြဟာ ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ပ်က္စီးသြားတက္၏ ေစတနာအလွကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွပ်က္စီးသြားမည္မဟုတ္ပါ ၊

စာေရးသူတို႔ေနထိုင္ေသာ နာဂပူၿမိဳ႕ေလးရဲ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔ေစတနာသဒၶါတရားဟာလည္း အိႏၵိယတႏိုင္ငံလံုုး ယွဥ္လို႔မရ တုလုိ႔မရေအာင္ ယခုလိုလွပ၍ေနပါေတာ့သည္ ..........

ေမတၱာရေဝႏြယ္..................
                  
                                                            

ေခၽြးႏွင့္ရင္းၿပီး ေသြးနဲ႔ေရးမည္

လူမ်ိဳးဘာသာ သာသနာအတြက္ ထ႔ိုေခၽြးစက္ေတြ ေျမမွာခပါေစ ဘဝကိုေပးဆပ္ၿပီးေတာ့

ေစာင့္ေရွာက္သြားမည္ ...............ေထရဝါဒ ထို႔တိုင္းျပည္

လူမ်ိဳးဘာသာ သာသနာအတြက္ ထို႔ေသြးစက္ေတြ ေျမမွာက်ပါေစ အသက္ကုိေပးအပ္ၿပီးေတာ့ ကာကြယ္သြားမည္..................ေထရဝါဒ ထို႔တိုင္းျပည္
                                                            

                                                                   ေမတၱာရေဝႏြယ္ .............................

အျပစ္ကိုေတြ႕၍ အႏွစ္ကိုရွာသူ

ဗာရာဏသီျပည္၌ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ေသာ ယသသူေဌးသာသည္ ရာသီဥတုအလိုက္ ေနထိုင္ရန္ ျပသာဒ္သံုးေဆာင္ရိွေလ၏ မိုးအခါတြင္ မိုးေလးလပတ္လံုုး ေအာက္တြင္မဆင္းပဲ ေခ်ာေမာလွပေသာမိန္းမပ်ဳိတို႕ တီးမႈတ္သံတူရိယာမ်ားျဖင့္ စည္းစိမ္ခံစာလ်က္ေနေလ၏ ။ 

 တေန႔ေသာအခါတြင္ယသသူေဌးသား ေစာေစာအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ေလ၏ ေစာေစာႏိုး၍ ေျဖေဖ်ာ္သူမိန္းမ

အေပါင္းကို ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ သုသာန္သခ်ၤဳ ိင္းကဲ့သို႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနျခင္းကို ေ

တြ႔ျမင္ၿပီး ျငိးေငြ႕ေသာစိတ္ျဖစ္ေပၚလာေသာေၾကာင့္ ေရႊေျခနင္းကိုစီးလွ်က္ အိမ္မွထြက္ခြါသြားေလ၏ ။ 

ၿမိဳ႕အျပင္ဘက္သားသမင္ေပါတဲ့မိဂဒါဝုန္ေတာသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ မိုးေသာက္ယံအခါ၌ ေစာေစာထ၍ စႀကံၤေလ်ာက္ေန၏ အေဝးမွလာေနေသာ ယသသတိုးသားကို ေတြ႔ျမင္လိုက္ေသာအခါ စႀကၤံမွရပ္နာၿပီး တစ္ခုေသာေနရာ၌ ထိုင္ေနေတာ္မူ၏ ယသသတိုးသားသည္ အခ်င္းတုိ႔ တဏွာအစရွိေသာ ကိေလသာတိို႔သည္ ႏွိပ္စက္အပ္ ညွဥ္းဆဲအပ္ေပစြ ဟု ဆိုေလ၏ ။

 ယသ အသင့္ လာၿပီးထိုင္ေလာ့ (ဆင္ရဲျခင္း ဒုကၡသစၥာ ဆင္ရဲျခင္း၏အေၾကာင့္ သမုဒယသစၥာ ဆင္ရဲခ်ဳပ္ျငိမ္းရာ နိေရာဓသစၥာ ဆင္ရဲခ်ဳပ္ျငိမ္းရာသို႔ေရာက္ေၾကာင္းလမ္းစဥ္ မဂၢသစၥာ )တရားကုိ ျပေတာ္မူလိုက္ေသာအခါ ထိုေနရာ၌ပင္ ယသသတိုးသားသည္ ကိေလသာျမဴအညစ္အေၾကးမွ ကင္းေသာ ေသာတာပတၱိမဂ္ၪာဏ္၌ တည္ေလ၏ ။ 

 ယသ၏မိခင္ ျပသာဒ္ထက္သို႔ တက္လာၾကည့္ေသာအခါ သားကိုမေတြ၍ သူေဌးၾကီး သင့္ရဲ့သားကိုမေတြ႔ပါလား ဟု ေျပာလိုက္ေသာအခါ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာကို တမန္ေတာ္မ်ားေစလႊတ္၍ မိမိကိုယ္တိုင္ ယသ၏ေရႊေျခနင္းက်ရာ အစဥ္အတိုင္ လိုက္လာေသာအခါ မိဂဒါဝုန္ေတာသို႔ ေရာက္၍လာ၏ ။ 

အေဝးမွလာေနေသာ ယသ၏ဖခင္ကို ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ျမင္၍ ယသသတိုးသားအား မျမင္ေတြ႔ေအာင္ တန္ခိုးျဖင့္ ဖန္ဆင္းထားေလ၏ အရွင္ဘုရား ယသသတိုးသားကုိျမင္ပါ၏ေလာ့ သူေဌးၾကီး ျမင္လိုလွ်င္ဤေနရာတြင္ ထိုင္ေခ်ေလာ့ ဤေနရာတြင္ ထိုင္ေနေသာ သင္သည္ ဤေနရာတြင္ ထိုင္ေနေသာ ယသသတိုးသားအား ျမင္ေကာင္းျမင္လိမ့္မည္ သူေဌးၾကီး ။ 

သစၥာေလးပါးတရားကို ျပလိုက္ေသာအခါ သူေဌးၾကီးလည္း အညစ္အေၾကးကင္းေသာ ေသာတာပတၱိမဂ္ၪာဏ္၌ တည္ေလ၏ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ယသသတိုးသားအား ကြယ္ထားေသာ တန္ခိုးကိုရပ္တံ့လိုက္ေသာအခါ သူေဌးၾကီးသည္ ယသအားေတြၿပီး ခ်စ္သားယသ သင္၏မိခင္သည္ စိုးရိမ္ပူေဆြး ငိုေၾကြး၍ေနေလ၏ သင့္ရဲ့မိခင္ကို သနားပါေတာ့ ခ်စ္သားယသ ။ 

သင့္၏သား ယသသည္ သစၥာတရားကို သင္ ျမင္ခဲ့သလို သူလည္းပဲျမင္ခဲ့ျပီးျဖစ္ေလ၏ ထိုေၾကာင့္ ယသသတိုးသားအား ကာမဂုဏ္စည္းစိမ္ခ်မ္သားတို႔သည္ မထိုက္ေတာ့ေပ သူေဌးၾကီး ေအာ္ခ်စ္သားယသ သင္သည္ လူအျဖစ္ကို အရေတာ္ေလစြ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ယေန႔ ယသသတိုးသားႏွင့္တကြ ေနာက္ပါရဟန္းမ်ားႏွင္အတူ ကၽြႏိုပ္၏ဆြမ္းကို လက္ခံေတာ္မူပါေလာ့ဟု ေလ်ာက္ထားၿပီး ထြက္ခြါသြားခဲ့ေလ၏ ။ 

 ဖခင္သူေဌးၾကီး ဖဲခြါသြားေသာအခါ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတာ္မူေသာျမတ္စြာဘုရား ကၽြႏိုပ္အား ရဟန္းအျဖစ္ကို ေပးသနားေတာ္မူပါေလာ့ ဟု ေလ်ာက္တင္ေလ၏ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ခ်စ္သား ရဟန္း ငါ၏ေရွ႕တြင္လာေလာ့ ဟုေခၚလိုက္ေသာအခါ အျပစ္ကိုေတြ႕၍ အႏွစ္ကိုရွာေနေသာ ယသသတိုးသားသည္ အႏွစ္ကိုေတြ႕ၿပီး ျမတ္ေသာရဟန္းအျဖစ္သို႔ေရာက္ရွိသြားခဲ့ေလသည္ ။………………………

 ေမတၱရေဝႏြယ္ …………………………………………….

အာနႏၵာရဲ့ တိက္တခိုးမ်က္ရည္

ေဝသာလီျပည္ စာပါလေစတီ၌ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္္ျမတ္သည္ အာနႏၵာ ေဝသလီျပည္သည္ ေမြ႔ေလ်ာ္ဖြယ္ရွိ၏ ဥေဒနေစတီစသည္တို႔လည္းေမြ႔ေလ်ာ္ဖြယ္ရွိ၏ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူသည္ ၿပီးစီးျခင္း၏အေျခခံ ဣဒၶိပါဒ္ တရားေလးပါတို႔ကို ေကာင္းစြာအားထုတ္ထား၏ ထိုသူသည္ အလိုရွိခဲ့ေသာ္ အာယုကပ္ပတ္လံုးျဖစ္ေစ အာယုကပ္ထက္လြန္၍ျဖစ္ေစ ေနႏိုင္၏ အာနႏၵာ၊

ငါဘုရားသည္လည္းဣဒၶိပါဒ္တရားေလးပါးကိုေကာင္းစြာအားထုတ္ထားၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အလိုရွိလွ်င္ အာယုကပ္ပတ္လံုးျဖစ္ေစ အာယုကပ္ထက္လြန္၍ျဖစ္ေနႏိုင္၏ ဟု သံုးၾကိမ္တိုင္တိုင္မိန္႔ ေတာ္မူခဲ့ေသာ္လည္း အရွင္အာနႏၵာသည္ သေဘာေပါက္ျခင္းငွါ မစြမ္းႏိုင္ပဲ မာရ္နတ္ေႏွာက ္ယွက္ျခင္းကိုခံစားေနရရွာေလသည္ ၊ အာနႏၵာ ယခုအခါ သင္သြားရန္အခ်ိန္တန္ၿပီ သင္သြားေလာ့ အရွင္အာနႏၵာသည္ မနီးမေဝေသာသစ္ပင္ရင္း၌ ထြက္ခြါသြားေလ၏ ။

မာရ္နတ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံ ခ်ဥ္းကပ္၍ တစ္ခုေသာေနရာ၌ရပ္ၿပီး ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူပါေလာ ယခုအခါ ပရိနိဗၺာန္ျပဳရန္ အခ်ိန္တန္ပါၿပီး မာရ္နတ္ သင္ မေၾကာင့္ၾကလင့္ ငါဘုရား၏ ပရိဗၺာန္ျပဳျခင္းသည္ မၾကာမည္ျဖစ္လိမ့္မည္ ဤေနမွစ၍ ေနာက္ သံုးလလြန္ေသာအခါ ပရိဗၺာန္ျပဳလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူလုိက္၏ ။

 ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္သည္ စာပါလေစတီ၌ အာယုသခၤါရကို စြန္႔လြတ္ေတာ္မူ၏ ထို အသက္ရွည္ရန္ျပဳျပင္မႈ အာယုသခၤါရကို စြန္႔လြတ္လိုက္ေသာအခါ ေၾကာက္မတ္ဖြယ္ရာ ေျမငလ်င္ ၾကီး လႈပ္ေလ၏ နတ္တို႔၏စည္ေတာ္တို႔သည္လည္း တျခမ့္ျခမ့္ျမည္ကုန္၏ ။

 အာနႏၵာ ယခုတဖန္ ငါ့အား မာရ္နတ္သည္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳရန္ အခ်ိန္တန္ၿပီးဟုေလ်ာက္ထားျပန္၏ ငါဘုရားသည္ ယေန႔မွစ၍ ေနာက္သံုးလလြန္ေျမာက္ေသာအခါ ပရိဗၺာန္ျပဳလိမ္မည္း မိန္႔ေတာ္မူျပီ ယခု စာပါလေစတီ၌ အသက္ရည္ရန္ ျပဳျပင္မႈ အာယုသခၤါရကို ငါဘုရား စြန္႔လြတ္လိုက္ၿပီး အာနႏၵာ ။

 ေကာင္းေသာစကားကုိဆိုေတာ္မူတက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား အာယုကပ္လံုးတည္ေတာ္မူပါေလာဟု သံုးၾကိမ္းတိုင္တိုင္ သနားစရာေတာင္ပန္းေလ်ာက္ထားေသာ္လည္းပဲ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္္ျမတ္ သည္ အာနႏၵာ ငါဘုရား၏ေဗာဓိဥာဏ္ကို ယံုၾကည္ပါလ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါကို သံုးၾကိမ္တိုင္တိုင ္ ႏိွပ္စက္ဘိသနည္း အာနႏၵာ ။

 အသက္ရွည္ရန္ ျပဳျပင္မႈအာယုသခၤါရႏွင့္ပတ္ပက္၍ သင္ကို ငါဘုရားထင္ရွားေသာနိမိတ္အေရာင္ ကိုျပပါလ်က္ သင္သည္ သေဘာမေပါက္ခဲ့ေခ် ထိုအခါက ဤကဲ့သို႕သံုးၾကိမ္တိုင္တိုင္ ေတာင္ပန္ ျငားအံ့ ငါသည္သင္၏ ေတာင္ပန္ေသာစကားကုိ ႏွစ္ၾကိမ္သာ ျငင္းပယ္၍ သံုးၾကိမ္းေျမာက္မူကား လက္ခံရာ၏ ထိုအခ်ိန္ခါက ဤကဲ့သို႔မေတာင္ပန္ျခင္းသည္ သင္၏အျပစ္သာလွ်င္ျဖစ္ေခ်၏ သင္ ၏ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္သာလွ်င္ျဖစ္ေခ်၏ ။

အာနႏၵာ  ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးရသူအားလံုးတို႔ႏွင့္ ရွင္လ်က္နဲ႔ကြဲကြာျခင္း ဘဝျခားလ်က္ကြဲကြာရျခင္းဆိုတာကို ေရွ႕ကပင္ ငါဘုရားေဟာၾကားခဲ့ၿပီး မဟုတ္ပါေလာ အရာအားလံုးတို႔သည္ ပ်က္စီးျခင္းသ ေဘာရွိေလ၏ ထိုအရာအားလံုးကိုို မပ်က္စီးပါေစလင့္ ဟု လိုလားေတာင့္တခ်က္အတိုင္ အဘယ္မွာ ရႏိုင္အံ့နည္း ရႏုိင္ရန္ အေၾကာင္းတရားလည္းမရွိေတာ့ေပ အာနႏၵာ ။

ငါသည္ အသက္ရွည္ရန္ ျပဳျပင္မႈ အာယုသခၤါရကိုလည္း စြန္႔လြက္လိုက္ၿပီး ယေန႔မွစ၍ ေနာက္သံုး လလြန္္ေျမာက္ေသာအခါ ပရိနိဗၺာန္ျပဳလိမ့္မည္ဟု ဧကန္မုခ် စကားကိုလည္းမိန္႔ဆိုခဲ့ၿပီးၿပီ ငါဘုရား အား စြန္႔ပယ္လိုက္ၿပီးေသာ အသက္ရွည္ရန္ျပဳျပင္မႈကို အသက္ရွည္ေစလိုေသာေၾကာင့္ တဖန္ျပန္္၍ ျဖစ္လာရန္ အေၾကာင္းရာမရွိေတာ့ေပ အာနႏၵာ ။

 ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ နံနက္မိုးေသာက္အလင္းေရာက္ေသာ

 အခါ ေဝသာလီ ျပည္သို႔ ဆြမ္းခံလွည့္လည္ၿပီးလွ်င္ ေဝသာလီျပည္မွထြက္ခြါခဲ့ေလသည္ ဖဲခြါခဲ့ၿပီးေသာ ေဝသာလီျပည္ ကို ေနာက္ျပန္လွည့္၍ ၾကည့္ရႈေတာ္မူေလ၏ ယခုေဝသာလီျပည္ကို ၾကည့္ရႈေတာ္မူျခင္းသည ္ ငါဘုရား၏ ေနာက္ဆံုးၾကည့္ရူျခင္းသာျဖစ္ေလ၏ အာနႏၵာ ။

ပါဝါျပည္သို႔ေရာက္ရွိျပီး ေရႊပန္းထိမ္သည္သား စုႏၵကပ္လွဴေသာ ႏူးညံ့ေသာဝက္သားျဖင့္ဆြမ္းကို ဘုန္းေပးေတာ္မူၿပီးေသာအခါ ဘုရားရွင္ကိုယ္္ေတာ္ျမတ္္အား ေသလိုက္ေအာင္ျပင္းထန္ေသာ ဝမ္းေသြးလြန္ေရာဂါေဝဒနာျဖစ္ေပၚလာ၏ ထိုေဝဒနာကို သတိႏွင့္ဆင္ျခင္လွ်က္ ပန္ပင္းသည္ဟု မေရတြက္ပဲ သည့္ခံေတာ္မူေလ၏ အာနႏၵာ လာ .. … ကုသိနာရံုျပည္သို႔သြားၾကစို႔…………..

ကုသိနာရံုျပည္ လမ္းခရီးဝယ္ အာနႏၵာ ငါဘုရားပင္ပန္းလွၿပီ ထိုင္ဦးအံ့ ေရလည္းစာလြန္လွၿပီး ေသာက္ေရကုိေဆာင္ေခ်ေလာ့ အရွင္ဘုရား ယခုပင္ လွည္းအစီးငါးရာတို႔သည္ ျဖတ္္ကူထားေသာ ေၾကာင့္ ေခ်ာင္းေရသည္ ေနာက္က်ဳလ်က္ စီေနပါ၏ အေရွ႕၌ ကကုဓာျမစ္ မေဝးလွေတာ့ပါ ထိုျမစ္သည္ ၾကည္လင္ခ်ိဳျမိန္ေအးျမေသာ ေရရွိသည္ျဖစ္၍ ထိုျမစ္ေရကိုသာ ေသာက္ေတာ္မူပါေလာ့ ။

 ဤကဲ့သို႔ သံုးၾကိမ္းေျမာက္မိန္႔ဆိုေသာအခါ အရွင္အာနႏၵာသည္ သပိတ္ကိုယူကာ ထြက္ခြါသြား ေလ၏ လွည္းမ်ားျဖတ္ကူးထားျပီး ေနာက္က်ဴးေနေသာေခ်ာင္းေရသည္ အရွင္အာနႏၵာေရာက္ရွိလာ ေသာအခါ ၾကည္လင္သန္႔ရွင္းလွ်က္ရွိေန၏သပိတ္ျဖင့္ေရကိုခပ္ယူကာ ျမတ္စြာဘုရားထံယူေဆာင ္လာၿပီးကပ္ေလ

၏အာနႏၵာ ကုသိနာရံုၿမိဳ႕ဝင္ခါနီး မလႅမင္းတို႔၏ အင္ၾကင္းေတာကိုဆက္သြားၾကစို႕ ။

အင္ၾကင္းပင္အစံုတို႔ အၾကား၌ ေျမာက္အရပ္သို႔ ဦးေခါင္းျပဳကာ ေညာင္ေစာင္းကိုခင္းေလာ့ အာနႏၵာ ထိုေညာင္ေစာင္းထက္ဝယ္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ လက္ယာေျခေပၚ၌ လက္ဝဲ ေျခေတာ္ကိုတင္ထား၍ သတိႏွင္ဆင္ျခင္လ်က္လက္ယာနံေတာင္းျဖင့္ ျမတ္ေသာေလ်ာင္း

စက္ျခင္းကို ျပဳေတာ္မူ၏ ။

အခါမဲ၌ အင္ၾကင္းပင္တို႔သည္ ပင္လံုးကၽြက္ပြင့္လွ်က္ ျမတ္စြာဘုရား၏ကိုယ္ေတာ္ထက္သို႔ ပူေဇာ္သည့္ အေနျဖင့္ ႀကဲျဖန္႔ကုန္၏ ေကာင္းကင္မွ မႏၵာရဝမည္ေသာ နတ္ပန္းတို႔သည္လည္း က်လာကုန္ ၏ နတ္၌ျဖစ္ေသာ စႏၵကူန႔ံသာမႈန္႔တို႔သည္လည္း ေကာင္းကင္မွ က်လာကုန္၏ နတ္တူရိယာတို႔သည္လည္း ျမတ္စြာဘုရားကုိ ပူေဇာ္သည့္အေနျဖင့္ တီးမႈတ္လ်က္ရိွကုန္၏ နတ္သီခ်င္းသံတို႔သည္ လည္း ေကာင္းကင္၌ ျဖစ္ေပၚလ်က္ရိွကုန္၏

အရွင္အာနႏၵာသည္ ေက်ာင္းေဆာင္အတြင္သို႔ဝင္ၿပီး တံခါးတိုင္ကိုမွီလွ်က္ ငါသည္ ရဟန္္းကိစ ၥအားလံုးမျပီးေျမာက္ေသးေသာ ေသကၡပုဂၢိဳလ္မွ်သာျဖစ္ေလ၏ ငါ့အား ျပဳဖြယ္ကိစၥရွိေသး၏ ငါ ကို အစဥ္သနားေတာ္မူေသာ ေနာင္ေတာ္ၾကီး ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ယေန႔ညဥ့္ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္၌ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ့မည္ဟု ဝမ္းနည္းေၾကကြဲ ပူေဆြးေသာက ထိန္းမရတဲ့ မ်က္ရည္စက္ မ်ားနဲ႔အတူ တိက္တိက္ကေလး ငိုေၾကြးေနရွာ၏……………………

 အာနႏၵာ တန္ေတာ့ စိုးရိမ္ပူေဆြး မငိုေၾကြးလင့္ ဟု ႏွစ္သိမ့္ေတာ္မူၿပီး ခ်စ္သားတုိ႔ ရုပ္နာမ္ဓမ ၼ သခၤါရတရားတို႔သည္ ပ်က္စီးျခင္းသေဘာရွိေသာေၾကာင့္ မေမ့ေသာသတိတရားျဖင့္ ေကာင္းစြာ အားထုတ္ၿပီး ေနရစ္ၾကကုန္္ေလာ့ ဟု ေနာက္ဆံုးမွာၾကားခဲ့ၿပီး ကုသိနာရံု မလႅမင္းတို႔၏ အင္ၾကင္း ေတာဝယ္ ညဥ့္သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္၌ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ပရိနိဗၺာန္ဝင္စံေတာ္မူခဲ့ေလ၏………

*တေလာကလံုး ဝမ္းနည္းေၾကကြဲ ပူေဆြးေသာက မ်က္ရည္က်ၿပီး က်န္ရစ္ခဲ့ရွာျပီးေပါ့……………

* ျမတ္ႏိုးတြယ္တာ ဘယ္ရာမဆို ေသကြဲရွင္ကြဲ မလြဲေသျခာ တစ္ရက္မဟုတ္ တေန႔ထို႔မွာ ခြဲခြါရမည္ ဓမၼတာတည္း …………………..

 ေမတၱာရေဝႏြယ္ ………………………………….

ယေသာ္ဓရာ အလြမ္း

ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ေနာက္ပါအၿခံရံ ရဟန္းမ်ားႏွင့္တကြ  နန္းေတာ္သို႔ဆြမ္းစားႄကြလာ

ေသာအခါ နန္းသူနန္းသားမ်ားအားလုံး လာေရာက္၍ဖူးေမ်ာ္ၾကည္ညိဳၾက၏ ထိုအထဲတြင္ ယေသာ္ဓရာမင္းသမီး

မပါဝင္ေခ် ။

ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ နန္းေတာ္ထက္သို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ ယေသာ္ဓရာမင္းအား အေဆာင္မွထြက္၍ ပူေဇာ္ရန္ တိုက္တြန္းၾကေလ၏ သို႔ေသာ္လည္း ယေသာ္ဓရာမင္းသမီးသည္ ငါ အတြက္ သူ႕အားသြားေတြ႔ဖို႔ရာမွန္ပါမည္လား၊ငါအားလိုအပ္ေတာ့မည္မဟုတ္ပါ ေစာင့္ၿပီးၾကည့္ေနတာပိုေကာင္းမည္ 

သူဒီးအေဆာင္သို႔ၾကြလာမွသာလွ်င္ ထိုက္တန္းေသာ ရိုေသးမႈကုိေပး၍ ဂါရဝျပဳေတာ့မည္ဟု ယံုၾကည္စြာနဲ႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၿပီး သူ႔အေဆာင္ထဲ့၌သာေနေလ၏ ။

သို႔ေသာ္လည္း သူမ၏စိတ္သည္ နန္းသူနန္းသားမ်ားႏွင့္အတူ ဘုရားရွင္၏ေရွ႕ေမွာက္၌ ေရာက္ရွိကာ ေတာထြက္သြားသည့္ ညမွစ၍ လြမ္းရတဲ့ရက္ေပါင္း ေဆြးရတဲ့လေပါင္းေတြ ျဖစ္ခဲ့သမွ်အရားအားလံုးကုိ ဖြင့္

ဟေလွ်ာက္ထားၿပီး အားရပါးရ ကန္ေတာ့၍ေနမိ၏ ။

ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ခမည္းေတာ္မင္းၾကီးအား သပိတ္ေပးအပ္ၿပီး အရွင္သာရိပုတၱရာ ႏွင့္

အရွင္ေမာဂၢလာန္ လက္ဝဲလက္ရာၿခံရံလွ်က္ ယေသာ္ဓရာရွိရာ ခန္းမေဆာင္သို႔ၾကြေတာ္မူခဲ့၏ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ စိတ္သႏၱာန္၌ ယေသာ္ဓရာႏွင့္ပတ္သက္၍ စိတ္ထိခိုက္စရာ ေၾကကြဲစရာ ဝမ္းနည္း

စရာ ခံးစားမႈတစ္ခုမွမရွိေတာ့ပါ ။

သို႔ေသာ္လည္း မိမိအေပၚ ယခင္ကျပဳခဲ့ဖူးေသာေမတၱာတရားကို ေမ့ေပ်ာက္

ျခင္းငွာ ျပဳေတာ္မမူေခ် ေယာကၤ်ားျမတ္တို႔၏ စိတ္သႏၱာန္၌ ေမတၱာႏွင့္ယွဥ္လွ်က္ သနားၾကင္နာတက္ေသာ

ဂရုဏာစိတ္ရွိေလ၏ ။

ထို႔ေၾကာင့္ လင္ေယာကၤ်ား အပယ္ခံမိန္းမတစ္ေယာက္၏ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲျခင္း လြမ္းေဆြးတန္းတျခင္း အားငယ္တက္ေသာစိတ္ကို စာနာေထာက္ထားေသာ ေစတနာျဖင့္ မိမိအေပၚ ထားရွိခဲ့

ေသာ ေမတၱာဓါက္ကို ထိုထက္ သာလြန္ျမင့္မားေသာ ေမတၱာဓါက္ျဖင့္ လက္ခံႏိုင္တာ ေယာကၤ်ားတို႔ျမတ္ျဖစ္ေလသည္ ။

အဲ့ဒီအတြက္ အရွင့္တို႕ ယေသာ္ဓရာမင္းသမီး ငါဘုရားရွင္အား သူၾကိဳက္ႏွစ္သက္သလို ဂါရဝျပဳပါေစ ဘယ္သူမွ မတားျမစ္ၾကကုန္လင့္ဟု မိန္႔ေတာ္မူေလၿပီး ယေသာ္ဓရာခန္းမေဆာင္သို႔ဝင္ေတာ္မူခဲ့၏ ခန္းမတစ္

ခုလံုး တိက္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေန၏ ယေသာ္ဓရာသည္ ျမတ္စြာဘုရားမထိုင္ခင္မွာပင္ ေျခခ်င္းဝတ္အားဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေျခေတာ္တြင္သူမ၏ ဦးေခါင္းတင္လွ်က္ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ လေပါင္းမ်ား ရင္ထဲတြင္ခံစား၍ လာခဲ့ေသာ ေဝဒနာ

မ်ားကို ေလွ်ာက္တင္ေလသည္ ။

ေမာင္ေတာ္ဘုရား အ၀ါေရာင္အဝတ္ကိုသာ ဝတ္ဆင္တယ္လို႔ ၾကားသိရေသာအခါ တျပည့္ေတာ္မလည္း ထိုအဝတ္မ်ိဳးကုိသာ ဝတ္ဆင္ခဲ့ပါ၏ ၊ တစ္ရက္တြင္ တစ္ၾကိမ္သာဆြမ္းဘုန္းေပးတယ္လို႔ ၾကားသိရေသာအခါ တျပည့္ေတာ္မလည္း တစ္ရက္တြင္ တစ္ၾကိမ္သာ ထမင္းစားပါခဲ့၏ ၊ ျမတ္ေသာအိပ္ရာခုတင္တို႕ကို စြန္႔လြတ္ခဲ့တယ္လို႔ ၾကားသိရေသာအခါ တျပည့္ေတာ္မလည္း စြန္႔လြတ္ခဲ့ပါ၏ဟု ေလွ်ာက္တင္သည့္စကားလံုးတိုင္းမွာ မ်က္ရည္စက္မ်ားသည္ ယေသာ္ဓရာ၏ မ်က္ဝန္းအိမ္မွ က်ဆင္း၍လာေလသည္ ထိုမ်က္ရည္စက္မ်ားဟာ ျဖဴစင္ျပည့္ၿဖိဳးသည့္ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ ေျခဖမိုးေတာ္ဝယ္ မဆည္းႏိုင္မတန္႔ႏိုင္ ျဖိဳင္းျဖိဳင္းက်ဆင္း၍ လာေတာ့သည္ အားရပါးရသာ ငိုလိုက္ပါေတာ့ယေသာ္ဓရာ ……………….

အခ်စ္ဆိုတဲ့ အျမစ္ေတြ တြယ္တာေနသမၽွေတာ့ ေႏွာင္ျဖစ္ေလရာ ဘဝတိုင္းမွာ ဆက္၍ဆက္၍ ငိုရဦးမည္……

                                                        

                                                       ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ  ေမတၱာရေဝႏြယ္…................ 

ဆံုးမလိုလွ်င္ ကိုယ္တိုင္ျပင္

သူတစ္ပါးကို ဆံုးမလိုေသာပုဂၢိဳလ္သည္ အရင္ဆံုး မိမိကိုယ္ကို ယဥ္ေက်းေအာင္ဆံုးမရာ၏ ၊
 မိမိကိုယ္ကို ယဥ္ေက်းေအာင္ဆံုးမရျခင္းသည္ အလြန္ခဲရင္း၏ ၊ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိကိုယ္တိုင္
ယဥ္ေက်းၿပီးမွသာလွ်င္ သူတစ္ပါးကုိဆံုးမရာ၏ ။

ၾကိဳဆိုေနမယ္ ခရီးသည္

အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ အမိႏိုင္ငံမွ တျခားေသာႏိုင္ငံသို႔ထြက္ခြါသြားၿပီး အမိႏိုင္ငံသို႔ခ်မ္းသာစြာ
ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာေသာသူအား ေဆြမ်ိဳးမိဘမ်ားသည္ အားရဝမ္းသာ ၾကိဳဆိုသကဲ့သို႔ ....
ကုသိုလ္ေကာင္းမူျပဳလုပ္ၿပီး ယခုပစၥဳပၸန္ဘဝမွ တမလြန္ဘဝသို႔သြားေသာသူအား ျပန္လည္
ရရိွလာေသာပစၥဳပၸန္ဘဝ၌ မိမိျပဳခဲ့ဖူးေသာေကာင္းမႈကုသိုလ္တို႔သည္ အားရဝမ္းသာ ၾကိဳဆိုကုန္၏ ။

                                                          ေမတၱာရေဝႏြယ္....................

အလွ နဲ႔ ဘဝ

အလွအတြက္ မွန္ၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာကို ျပဳျပင္ၾကသလို.........
ဘဝအတြက္လည္း ပညာရွိကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ကို ျပဳျပင္ၾကပါ ။

                                            ေမတၱာရေဝႏြယ္....................

အရိပ္ပမာ စိတ္ေစတနာ

မေကာင္းေသာစိတ္ထားျဖင့္ သူတစ္ပါးကုိ ေျပာဆိုျခင္း ေစခိုင္းျခင္း  ႀကံစည္ျခင္း
တို႔သည္လွည္းဘီးသည္ဝန္ေဆာင္ႏြား၏ ေျခရာသို႔အစဥ္လိုက္သလို မိမိ၏ေနာက္ဝယ္
ဆင္းရဲျခင္းသည္အစဥ္လိုက္ေလ၏ ။...................

သန္႔ရွင္းၾကည္လင္ရိုးသားေသာစိတ္ျဖင့္ သူတစ္ပါးကို ေျပာဆိုျခင္း ကူညီေပးျခင္း အႀကံၪာဏ္ေပးျခင္းတို႔သည္ မိမိေနာက္ဝယ္ အရိပ္သည္ကပ္လွ်က္အစဥ္လိုက္သလို
ခ်မ္းသာျခင္းတို႔သည္အစဥ္လိုက္ေလကုန္၏ ။......................

                                                             ေမတၱာရေဝႏြယ္..............................

ဗာရာဏသီ အလြမ္း

အိႏၵိယႏိုင္ငံ ဗာရာသီျမိဳ႕ၾကီးသည္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္ရွိခဲ့ေသာျမိဳ႕
တစ္ျမိဳ႕ျဖစ္ပါသည္ မိဂဒါဝုန္ေဘးမဲ့ေတာၾကီးထဲမွာျမတ္ဗုဒၶဦးစြာပထမပဥၥ၀ဂၢီ(၅)ဦးကုိ
တရားဦးေဟာၾကားခဲ့ေသာေနရာလည္းျဖစ္သည့္အတြက္လူသိမ်ားၾကမယ္လိို႕စာေရး
သူထင္ပါတယ္၊

ယခုခ်ိန္ထိ ဓေမၼခေစတီေတာျ္မတ္ၾကီးႏွင့္ မိဂဒါဝုန္ေဘးမဲ့ေတာၾကီးထင္ရွားလွ်က္ရွိေန
ပါေသးသည္ မၾကာခဏဆိုသလိုျမန္မာဘရားဖူးဧည့္သည္မ်ားလာေရာက္ဖူးေမ်ာ္ၾကည္
ညိဳလွ်က္ရွိသည္၊

အဲ့ဒီမိဂဒါဝုန္ေဘးမဲ့ေတာၾကီးကေန အလွမ္းမေဝးတဲ့ေနရာေလးမွာ  စာေရးသူတို႔
သူငယ္ခ်င္းတေတြေနထိုင္ေသာ အေဆာင္ကေလးတည္ရွိသည္ အဒီ္ေဆာင္
ကေလးရဲ့ေရွမွာ စိမ္းလန္းစိုေျပေနတဲ့ သရက္ပင္ၾကီးတစ္ပင္ႏွင့္ စာေရးသူတို႔စိုက္ပ်ဳိး
ထားေသာစိုက္ခင္းေလးေတြလည္းရွိပါေသးတယ။္

ပူျပင္းတဲ့ ေနလယ္ခင္အခ်ိန္မွာ အုပ္မွိဳင္းေဝစာေနတဲ့ သရက္ပင္ၾကီးရဲ့ေအာက္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္
ရႊင္ရႊင္နဲ႔သူငယ္ခ်င္းအားလံုး စာေေတြဖတ္ၾက စာေတြသင္ၾကနဲ႔ေပါ့ သရက္သီးေတြသီးတဲ့
အခ်ိန္္မွာဆို သရက္သီးေတြခူးစားရင္း စာေတြက်က္ၾကတယ္ တေန႔မွာအိိမ္ပိုင္ရွင္လာၿပီခူး
သြားတာေတာင္ သရက္ပင္ၾကီးရဲ့အသီးေတြဟာ မကုန္ႏိုင္မခမ္းႏိုင္ပဲ စာေရးသူတို႔ႏွင့္
အတူ ေပ်ာ္ရႊင္ေနဆဲပါ၊

အဲ့ဒီလိုသရက္ပင္ၾကီးနဲ ႔ေပ်ာ္ရႊင္စရာၾကည္ႏိူးစရာအခ်ိန္ေတြ တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ေန႔ရက္နာရီ
အလိုက္ ပထမႏွစ္တကၠသိုလ္စာေမးပြဲၾကီး ေအာင္ျမင္စြာၿပီးဆံုးသြားသည့္တိုင္ေအာင္ ရွိ
ေနလွ်က္ပါ ………………

.စာေရးသူတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြ စာေမးပြဲၾကီး ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္သြားတဲအခ်ိန္မွာ အမိ
ျမန္မာျပည္ကို တခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းမ်ားျပန္ၾကေလသည္ မျပန္ၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့
ေဟာ့ဒီသရက္ပင္ႀကီးရွိတဲ့ အေဆာင္ေလးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနထိုင္ရင္း က်န္ရစ္ခဲ့ရွာတယ္

ဒါေပမဲ့ ႏွစ္သစ္ကူးတဲ့ေႏြရာသီဦးမွာ ေနကလည္းပူ ေလဟာလည္းမတိုက္ သစ္ရြက္ေတြ
ကေၾကြ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္းမရွိ ပ်င္းပ်င္းရိရိနဲ႔ ရင္ထဲမွာအမည္မသိတဲ့ အလြမ္းမ်ားစြာနဲ႔ 
ရက္ေပါင္း(၃၀)ေက်ာ္ေနခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ စာေမးပြဲေအာင္စာရင္းေတြထြက္ၿပီး 
သူငယ္ခ်င္းအားလံုး အက်မရွိ ရလက္ေကာင္းမြန္စြာနဲ ႔ေအာင္ျမင္ႏိုင္ခဲ့သည္  ။

စာေရးသူတို႔ေနာက္ဆံုးႏွစ္မတက္မွီ ရက္ပိုင္းအလိုမွာ အေဆာင္ကုိေက်ာင္းသားအသစ္
မ်ားေရာက္ရွိလာေတာ့ အားရဝမ္းသာဂုဏ္ယူစြာနဲ႔ စီးႀကိဳခဲ့သည္ အဲ့ဒီအေဆာင္ေလးဟာ 
ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ညီညြတ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ ႔ေပ်ာ္ရႊင္ေနဆဲပါ ။

ေနာက္…သိပ္မၾကာမည္တစ္ေန႔ေသာအခါမွာ မတို္က္ဆိုင္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကြဲလြဲမႈ

ေလးေတြေၾကာင့္ ညီညြတ္ၿပီးေပ်ာ္ရြင္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြဟာ ႏွစ္ဖြဲ႔ကြဲသြားသည္အထိ
ေရာက္ရွိသြားၾကတယ္ ။

စာေရးသူတို႔အေဆာင္ေရွ႕ကသရက္ပင္ႀကီးဟာလည္း  အရင္ႏွစ္ကဆို စိမ္းလန္္းစိုေျပၿပီး
အသီးေတြနဲ႔ျပည့္လို႔ အဲ့ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ရြက္ေဟာင္ေျခြၿပီး ရြက္သစ္ေတာင္အျပည့္၀
မေ၀စာနိဳင္ေတာ့ဘူး ပင္စည္တျခမ္းကေျခာက္ကပ္ၿပီး သူအလိုလိုတျခမ္းလံုး၀
ေသဆံုုးသြားရွာတယ္၊

အဲ့ဒီလို႔ သရက္ပင္ႀကီးကလည္းတျခမ္းေသ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္းတျခမ္းစီကြဲၿပီး  ေနထိုင္
လာခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ အျပည့္၀မေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ေပမဲ့ စိတ္ေတာ့မညစ္ခဲ့ပါ စာဖတ္စာက်က္
ျပဳလုပ္တဲ့အခါတိုင္းမွာေတာ့ စိတ္သေဘာထားတိုက္ဆိုင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး အခန္း
တစ္ခုထဲမွာပဲအတူစာဖတ္ၿဖစ္ၾကတယ္ 

တစ္ေန႔မွာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သရက္ပင္ႀကီးကိုုၾကည့္ၿပီးေျပာလုိက္တယ္္
သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ ဟိုးအရင္တုန္းကဆိုရင္ ေဟာ့ဒီသရက္ပင္ႀကီးေအာက္မွာ
သူငယ္ခ်င္းေတြအားလုံး စာေတြဖတ္ၾက စာေတြတက္ၾကနဲ ႔ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးစရာအ
လြန္ေကာင္းတယ္ အခုေတာ့ သရက္ပင္ႀကီးဟာ တျခမ္းကေသျပီ တျခမ္းက
မစိမ္းလန္းမစိုေျပႏိုင္တဲ့ သရက္ရြက္ေလးေတြ အနည္းျခင္းနဲ႔ပဲ ရွင္သန္ေနရွာတယ္
 သရက္ပင္ၾကီးလည္း ထို႔လိုပါပဲလား ။

အဲ့ဒီလိုနဲ႔ ရက္ေတြကုန္္လြန္ၿပီး ေနာက္ဆံုးႏွစ္စာေမးပြဲၾကီးေတာင္ေျဖဆိုရေတာ့မယ္ သူ
ငယ္ခ်င္းအားလံုး စာေမးပြဲၾကီးကို ေအာင္ျမင္စြာေျဖဆိုႏိုင္ခဲ့ၿပီး ေအာင္ျမင္မႈရလက္ေတြနဲ႔အတူ
အမိျမန္မာျပည္သို႔ျပန္ဖို႔ရန္ က်န္ရစ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားအာႏုတ္ဆက္ၿပီးေတာ အေဆာင္ေရွ႕က
သရက္ပင္ၾကီးေငးၾကည္ရင္း ရင္ထဲမွာ ဝမ္းနည္းရမွာလို ဝမ္းသာရမွာလိုအျဖစ္မ်ဳိးနဲ႔  အမိျမန္
မာျပည္ကို ထြက္ခြါသြားခဲ့ၾကေလသည္ ။

စာေရးသူတို႔အမိျမန္မာျပည့္သို႔ျပန္ေရာက္ရိွေနေသာအခ်ိန္ခါမွာ အရင္ႏွစ္ေတြလိုပဲ
ေက်ာင္းသားသစ္မ်ား သရင္ပင္ႀကီးရွိရာ အေဆာင္ေလးဆီသုိ ႔ေရာက္ရွိ၍လာျပန္္သည္
အဒီႏွစ္ဦးအစကုိေတာ့ စာေရးသူတို႔မသိခဲ့ပါ ၊ျမန္မာျပည္မွာ(၆)လၾကာၿပီးေနာက္အိႏၵိယႏုိင္ငံ

ဗာရာဏသီၿမိဳ႕ၾကီးသို႔ေခတၱျပန္လည္ေရာက္ရွိခဲ့ေလသည္။

ေရာက္တဲ့ေနမွာေတာ့ တကၠသိုလ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္၏အခန္းထဲမွာ တစ္ညအိပ္ခဲ့ၿပီး

ေနာက္တစ္ေန ႔နံနက္ေစာေစာ မိမိတုိ႔ေနထိုင္ခဲ့ေသာသရက္ပင္ႀကီးရွိရာအေဆာင္

ေလးဆီသို႔ သူငယ္တစ္ေယာက္နဲ႔အတူ သြားခဲ့ၾကေလသည္ အေဆာင္ထဲသို႔မ၀င္မွီ ၿခံ၀က

ေန သရက္ပင္ၾကီးကိုလွမ္းၿပီးၾကည့္လုိက္ေတာ့ သရက္ပင္ၾကီးဟာ ပင္စည္တခုလံုးေျခာက္

ကပ္ၿပီး ေအာက္မွာလည္း သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြကပံုလို ႔ေသဆံုးေနတာကိုေတြလုိက္ရတယ္။

အေဆာင္ထဲသို႔ေရာက္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကလွမ္းေခၚလိုက္ေသးတယ္ပထမ
တစ္ခါေတာ့မၾကားလိုက္ပါ အေတြမ်ားနဲ႔ေလ်ာက္လာေသာေၾကာင့္ဒုတိယတစ္ခါျပန္ေခၚ
လိုက္မွ ငါကိုေခၚေနတာပါလားလို႔သိလိုက္ရတယ္ လာေလကြာသူငယ္ခ်င္းဘာလုပ္ေနတာ
လဲ အခုမွေရာက္တာလား ေအးဟုတ္တယ္ ဒါဆိုလာေလကြာ အေပၚတက္လာခဲ့ ေကာ္
ဖီေသာက္ရင္း စကားေျပာရေအာင္ အေပၚတက္သြားၿပီးအခန္းထဲသို႔ေရာက္ေတာ့သူနဲ႔စကား
ေတြအမ်ားၾကီးေျပာရင္း စာေရးသူ  သူငယ္ခ်င္းကိုေမးလိုက္တယ္ ။

ဒီသရက္ပင္က တကယ္ေသသြားၿပီေနာ္ ဟုတ္တယ္သူငယ္ခ်င္း ဒီသရက္ၾကီးလည္းေသ
ေက်ာင္းသားေတြကလည္း အရင္တုန္းကလို႕ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ အတူသြားအတူစား မဟုတ္
ၾကေတာ့ဘူးတစ္ေယာက္ခ်င္းဆီျဖစ္သြားၾကၿပီး ဒီသရက္ပင္ႀကီးေသဆံုးသြားသလိုငါတို႔ရဲ့
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ညီညြတ္ျခင္းသေဘာတရားေတြဟာလည္း သရက္ပင္ၾကီးႏွင္႔အတူေသဆံုး
ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ႔ေလၿပီ ။

တကယ္ေတာ့…ေဟာ့ဒီသရက္ပင္ႀကီးဟာ ငါတို႔ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ ျပယုဂ္အျဖစ္ညီညြတ္မႈေတြ
ကြဲလြဲမႈေတြကို သက္ေသထားရာ ကဗၺည္းမွတ္ေက်ာက္ထိုးၿပီး ရာဇ၀င္တြင္ခဲ့တဲ့ သရက္ပင္ႀကီး
အျဖစ္ ယေန႔တဲ႔ထိတိုင္ သရက္ပင္ၾကီးကတည္ရွိေနေလရဲ႔….
 

ေနာက္တစ္ေန႔ည(၇)နာရီအခ်ိန္မွာစာေရးသူတို႔  သူငယ္ခ်င္းအားလုံးကို ႏုတ္ဆက္ခဲ့ျပီး

ဗာရာဏသီၿမိဳ႕ႀကီးမွ ေအးခ်မ္းတဲ့  ဗုဒၶဘာသာအမ်ားစုေနထိုင္ရာ အိႏၵိယႏိုင္ငံနာဂပူၿမိဳ႕ေလးရွိရာ

ဆီသို႔ ထြက္ခြါခဲ့ၾကေလသည္…….............................။

ဒီေနရာမွာသံေဝဂ လကၤာေလးကို သြားအမွတ္ရမိတယ္.....

တင္႕တယ္လွပ ပန္းအလွလည္း ေၾကြက်ေနာက္ဆံုး ခႏၶာျပဳန္း၏
ေရာင္ဝါထိန္လင္း ရွင္ေနမင္းလည္း ေမွာင္ျခင္းေနာက္ဆံုး ခႏၶာျပဳန္း၏

              ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ပါေစ……ေမတၱာရေဝႏြယ္